...

یادم می آید چند سال پیش در جایی از زبان دانشمندی آمریکایی نوشته بود که : در خانه شان در دوره دبیرستان یک شتاب دهنده ساخته بود حالا اینکه شتاب دهنده چیست و چه می کند حکایت خود جنابتان و جناب ویکی پدیا اما موضوع مهم این است که هم اکنون اگر قرار باشد در مملکت ما یکی از آن دستگاه مذکور را بسازند اول که باید هر چه دانشمند داریم جمع شوند و بعد تر اگر خدا خواست شاید با چندین میلیارد پول بی زبان دستگاهی ساخته بشود یا نشود ولی جالب تر انکه دانشمند امریکایی گفته بود چون دستگاه در گاراج خانه مان بود به یاد دارم وقتی آن را روشن می کردم برق چندین خانه اطافمان می رفت و تاریکی عجیبی به محله می افتاد البته اگر شب بود ... موضوع اصلی ان است که قضیه این نیست که دانشمندان ما نتوانند چنین چیز هایی بسازند بلکه نخبه امروز ما وقتی دبیرستان است به این فکر می کند که چطور دانشگاه خوب قبول و وقتی مثلا شریف قبول شد باز هم ایده های مبتکرانه در مغز ندارد انچه در مغزش است اینکه یا چطور ارشد قبول شوم و یا پذیرش پرینستون یا هر دانشکاه دیگری را بگیرم و این روند تا انتها ادامه می یابد و تا دانشمند جوانمان به خود بیاید می بیند که فردی هم سن او در ایالات متحده چه کار که نکرده و در این سن نام برده خود را بیشتر برای مرگ اماده می کند تا برای طرح های مبتکرانه ... الان حتی تکنولوژی ساخت یک سوزن را نداریم ( واقعا نداریم از چین می اید ) آیا وقت ان نرسیده که کابل تلوزیون را بکشیم ( در فرنگ خیلی ها از دم تلوزیون ندارند بسته به اهدافشان در زندگی ) و اصولا در هر جامعه ای تعداد تلوزیون در جامعه بیشتر باشد اهداف مردمانشان حقیر تر خواهد بود چون اهدافشان بسته به سریال های همان تلوزیون است و نه بیشتر ، من فکر می کنم بهتر است کمی اختیار زندگی مان در دستمان بیشتر باشد در کل معذرت می خواهم اگر رنجاندمتان I`m sorry